Στην ψηφοφορία που έγινε στο Μπούντεσταγκ την περασμένη εβδομάδα για το νέο ελληνικό πακέτο, ο κυβερνητικός συνασπισμός του Βερολίνου πήρε 297 ψήφους, καλύτερα από ότι περίμεναν στο επιτελείο της Μέρκελ, αφού πέτυχε πλειοψηφία επί των παρόντων. Το μυστικό για αυτήν την εξέλιξη, ήταν η στάση των Χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας (CSU) που ψήφισαν συντεταγμένα υπέρ του νέου ελληνικού πακέτου. Αυτό δεν ήταν καθόλου αυτονόητο πριν από δύο μήνες.
Από την αρχή της πολιτικής σεζόν, το CSU είχε αναγάγει την άρνηση σε ένα τρίτο ελληνικό πακέτο, στη «κόκκινη γραμμή» της πολιτικής του. «Δεν πρόκειται να υπάρξει τρίτο ελληνικό πακέτο», ξεκαθάριζε ο επικεφαλής της Κ.Ο του CSU στο Μπούντεσταγκ, Στέφεν Μύλλερ στα τέλη Σεπτεμβρίου. Τον πρώτο μήνα του Φθινοπώρου, τα στελέχη του κόμματος πρωτοστατούσαν στο κύμα των γερμανικών δηλώσεων, που ήθελαν την Ελλάδα έξω από το ευρώ. Οι Βαυαροί, που είναι πρώτα από όλα Βαυαροί και μετά Ευρωπαίοι ή Γερμανοί, δεν αστειεύονται, όταν η κοινή γνώμη ορίζει διαφορετικά. Στο συνέδριο τους, το Φθινόπωρο του 2011, αποφάσισαν ότι μια χώρα που δεν συμμορφώνεται με την δημοσιονομική πειθαρχία θα πρέπει να εκδιώκονται από την Ευρωζώνη χωρίς πολλές περικοκλάδες.
Το καλοκαίρι του 2012 το CSU άρχισε να κερδίζει έδαφος στις δημοσκοπήσεις, φτάνοντας το 48% και πολύ κοντά στο να ξανακερδίσει στις εκλογές του 2013 για το κρατίδιο την απόλυτη πλειοψηφία, που είχε χάσει για πρώτη φορά μετά από 46 χρόνια το 2008. Οι Βαυαροί καβάλησαν το αντιελληνικό κύμα, κάθε μέρα υπήρχε μια κακή δήλωση για την Ελλάδα από κάποιο στέλεχος του κόμματος. Αυτό το παραλήρημα, το σταμάτησε η Μέρκελ με όχι και τόσο ευγενικό τρόπο και για τους δικούς της λόγους, δεν θα αφηνε τον επικεφαλής του CSU Ζεεχόφερ να της υπαγορεύσει την εξωτερική της πολιτική. Η διευθέτηση του ζητήματος πίσω από τις κλειστές πόρτες δεν αρκούσε όμως. Χρειαζόταν κάτι, ώστε το αδελφό κόμμα να μην φανει ότι κάνει μια κωλοτούμπα, ακατανόητη για τους ψηφοφόρους του, σε μια προεκλογική χρονιά. Δεν θα την συνέφερε άλλωστε αυτό, για την πρώτη θέση στις εκλογές το χριστιανοδημοκρατικό κόμμα χρειάζεται ένα ισχυρό CSU.
Στις 9 Οκτωβρίου η Μέρκελ ήρθε στην Αθήνα. Συζήτησε το θέμα με το Σαμαρά, ή μάλλον ζήτησε από το Σαμαρά να κάνει κάτι, που να δικαιολογεί τη στροφή του CSU. Εκεί έπεσε η ιδέα, για την επίσκεψη στο Μόναχο. Στις 22 Οκτωβρίου, η βαυαρική πλευρά διέρρευσε πρώτη τις λεπτομέρειες του ντηλ που πλέχτηκε ανάμεσα σε Αθήνα Βερολίνο και Μόναχο στην Sueddeutsche Zeitung.
Και ω του θαύματος οι τόνοι άλλαξαν. Στις 29 Οκτωβρίου ο γραμματέας της Κ.Ο του CSU έδωσε μια συνέντευξη, στην οποία οι προ μηνός «κόκκινες γραμμές» είχαν ξεχαστεί: «Οι Έλληνες καταβάλλουν προσπάθεια. Δυστυχώς είναι τέτοιο το μέγεθος της ύφεσης, ώστε οι στόχοι να μην μπορούν να επιτευχθούν απλά με περισσότερη λιτότητα. Θα πρέπει όμως να γίνουν μεταρρυθμίσεις, για τη συμβολή μας πρέπει να υπάρξουν ανταλλάγματα». Στην συνέντευξη αυτή, ο Μύλερ άφησε ανοιχτό να ψηφίσει το κόμμα του ένα τρίτο πακέτο. Χρειάστηκε ωστόσο ένας μήνας ακόμα, ώστε να το επιβεβαιώσει αυτό επισήμως ο ίδιος ο Ζεεχόφερ την προηγουμένη της ψηφοφορίας.
Στις 9 Δεκεμβρίου ο Σαμαράς θα κρατήσει το δικό του μερίδιο της συμφωνίας. Στο Μόναχο, θα πει ότι η Ελλάδα ανταποκρίνεται στις υποχρεώσεις της. Ο Ζεεχόφερ θα πει ότι ο Σαμαράς είναι ένας σοβαρός Πρωθυπουργός που προωθεί με συνέπεια τις μεταρρυθμίσεις. Η πολιτική και οικονομική ηγεσία της Βαυαρίας θα χειροκροτήσει. Ο Ζεεχόφερ θα μπορεί να λέει στους ψηφοφόρους του ότι οι Έλληνες προσπαθούν και ανταποκρίνονται στις προϋποθέσεις που θέτουμε. Όλα θα είναι αρμονικά, ο κόσμος στη Μαξιμίλιανστρασσε θα ξαναγυρίσει στη θέση του, άλλωστε Φιλέλληνες ήταν πάντα οι Βαυαροί, εκτός αν μπαίνουν χρήματα στο τραπέζι, κάτι που κατ’ εξαίρεση το έχουν κοινό με όλους με όλους τους υπόλοιπους Γερμανούς.
Θέμης Δαγκλής